موضوع دو برنامه صفحه آخر در روزهای جمعه ۳۱ ژوئیه و ۷ اوت (نهم و شانزدهم مرداد ماه)، «خانههای
امن سپاه پاسداران» بود.
امید معماریان روزنامه نگار ساکن نیویورک،
و امیر فرشاد ابراهیمی وبلاگ نویس و دبیر سیاسی سابق انصار حزب الله در برلین، که هر
دو تجربه اقامت در این خانههای امن را داشتند، در این برنامهها به بررسی این موضوع
پرداختند.
این برنامه با اشاره به ماجرای خانم دکتر
رزمجویی، تنها پزشک جراح در سنندج، آغاز شد که دربیمارستان محل کار خود در سنندج،
به نحوی مشکوک و احتمالا غیرقانونی و با ضرب و شتم توسط نیروهای انتظامی جلب یا بازداشت
شد. دکتر رزمجویی سرانجام پس از چند ساعت نگهداری در مکانی نامعلوم، به گفته غلامحسین
محسنی اژهای «با دادن التزام» مرخص شد.
این برنامه اشاره میکند که نگهداری یا
بازداشت غیرقانونی افراد در خانه های امن یا بازداشتگاه های موقت، از همان اوائل انقلاب
اسلامی با ربودن فرزند آیت الله طالقانی آغاز شد. با آن که به گفته امیر فرشاد ابراهیمی
معمولا متهمانی که به خانه های امن می روند، پس از بازجویی به مقام های قضایی تحویل
داده می شوند، اما برخی از آنها تا پایان عمر در این خانه ها می مانند. نمونه هایی
چون نورالدین و مریم کیانوری در این رده جا دارند.
همچنین، خانه های امن سپاه تنها شامل شهروندان
ایرانی نمی شود. بلکه سپاه با ربودن یا گروگان گرفتن برخی شهروندان خارجی و نگه داری
آنان در خانه های امن درقبال برخی شروط به آزادی آنان مبادرت کرده است. که گروگان های
انگلیسی نمونهای از آنها هستند.
محسن رضایی عضو سپاه پاسداران و دبیر مجمع
تشخیص مصلحت نظام در سخنانی که از تلویزیون دولتی ایران پخش شد، تهدید کرد اگر آمریکا
در فکر حمله به ایران باشد، سپاه فورا دست کم هزار آمریکایی را به اسارت میگیرد و
در قبال آزادی هر کدام چندین میلیارد دلار طلب خواهد کرد. هاله اسفندیاری، سه کوهنورد
آمریکایی، رابرت لوینسون، جیسون رضایی، و عدهای دیگر مدتی در این خانه ها نگهداری
شدند.
امید معماریان با استناد به تجربه شخصی
خود، گفت در سال ۱۳۸۴ به دستور
سعید مرتضوی دادستان وقت تهران و توسط افراد لباس شخصی تحت فرمان او، چشم بسته به یکی
از این خانهها منتقل شد. به گفته او بازجویان و کارکنان مسئول این خانهها، عدهای
از کارمندان وزارت اطلاعات در دوران ریاست جمهوری محمد خاتمی بودند که پس از افشای
ماجرای قتل های زنجیرهای وهمدستی آنها در آن قتلها، اخراج شدند و پس از تشکیل سازمان
اطلاعات موازی سپاه به آن پیوستند.
امیر فرشاد ابراهیمی، که پیشتر دبیر سیاسی
انصار حزب الله بوده است، تاکید میکند که بخش اطلاعات سپاه، از همان آغاز تشکیل سپاه
پاسداران با عنوان معاونت اطلاعات سپاه ایجاد شد، که به گفته او نخستین برخورد آن با
حزب توده ایران و سازمان فدائیان خلق اکثریت بود.
سازمان اطلاعات موازی
امیر فرشاد ابراهیمی درباره سابقه تشکیل
سازمان اطلاعات موازی می گوید این سازمان پس از سال ۱۳۷۸ و افشای ماجرای قتلهای زنجیرهای و لو
رفتن بخشی معروف به «گروه های خودسر» وزارت اطلاعات راه اندازی شد.
به گفته او هدف از طرح تشکیل سازمان اطلاعات
موازی، جلوگیری از لورفتن برنامه ها و عملیاتی نظیر قتل های زنجیرهای، به صورت تشکیلاتی
بیرون از نظارت مجلس و دولت و زیر نظر شخص رهبر یا سپاه بود.
این طرح با پیشنهاد سه تن از سرداران سپاه
با نام های عبدالله ضیغمی معروف به مشفق، مسعود صدرالاسلام فرمانده اطلاعات ناجا و
حسن محقق، به علی خامنه ای رهبر جمهوری اسلامی ارائه شد.
امیر فرشاد ابراهیمی همچنین میگوید خامنهای
«زیرکانه» اداره این سازمان زیر نظر شخص رهبر را رد کرد، اما گفت: «فکر خوبی است؛ ولی
به صورت بخش- بخش اداره شود.»
پس از این توصیه خامنهای بود که سازمان
اطلاعات موازی به صورت «بخش – بخش» در آمد. هر بخش به صورت مستقل تحت نظر نیروی انتظامی،
بسیج، سپاه، و بیت رهبری، قرار دارد و سازمان اطلاعاتی خاص خود را دارد. این سازمان
ها به طور مستقل عمل می کنند و به دلیل عدم اعتماد یا رقابت، با هم ارتباط ندارند.
فعالیت سازمانهای اطلاعات موازی که خانههای
امن را نیز در اختیار دارند، بر چهار بازو تمرکز دارد: سازمان اطلاعاتی، بازوی قضایی،
پول، و رسانه.
به گفته ابراهیمی سازمان اطلاعات موازی
از ۵ معاونت تشکیل شده که عبارتند از: معاونت
عملیات روانی سپاه، اداره کاربردی یا کارآمدی، اداره یا شبکه رصد مجازی، ستاد مردمی،
و سازمان برنامه. او سپس به تفصیل به شرح وظایف، و اقدامات این معاونتها همراه با
نام مسئولان و کارشناسان ارشد و نشانی محل آن ها در تهران میپردازد.
شبکه عیون
علاوه بر معاونت عملیات روانی، مرکز دیگری
به نام «شبکه عیون» تحت نظر و دستور مستقیم شخص رهبر به امور اطلاعاتی و امنیتی میپردازد.
ریاست این شبکه را سردار وحید نبیالله برعهده دارد، که توسط شخص آقای خامنهای منصوب
شده است. نبی الله پیشتر عضو نیروی قدس و وزارت اطلاعات بوده و به گفته ابراهیمی بر
اساس اطلاعات تایید نشده، جزو نیروهای ترور در خارج از کشور نیز بوده است.
عیون بیش از آن که شبکهای امنیتی-نظامی
باشد، به منظور کسب اطلاعات مستقیم و نزدیک به خود رهبری ایجاد شده است. در واقع همچنان
که از نام آن بر میآید، چشم و گوش رهبری است. نیروهای این شبکه از کف، مانند کوچه
و بازار و نیروهای بسیجی، تا افرادی به نام مخبر در ادارات و دولت، تا شبکههایی چون
ستادهای بسیجی در نهادها را دربر میگیرد.
گزارش این ستادها و مخبران در شبکه عیون
جمع آوری میشود و به صورت بولتن به رهبر ارائه میشود. این شبکه همه گونه اطلاعات،
از اختلاس در دستگاهها تا نام کسانی که با ولایت فقیه مخالف هستند را گردآوری میکند.رادیو
آمریکا
http://ir.voanews.com/content/last-page-iran-intel-safe-houses/2916965.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر