ترجمه: رضا نافعی
افزون بر کرانه باختری رود اردن که منطقه ای
است اشغال شده، در بیروت و جاکارتا نیز دهها هزار نفر برای اعتراض به تصمیم ترامپ
به خیابانها ریختند. در اروپا نیز تظاهرات اعتراضی رخ داد. در همین احوال پس از آن
که نیروهای اسرائیلی باشلیک گلوله های لاستیکی، گاز اشک آور و ماشین های آبپاش
با معترضان روبروشدند و حتی گلوله های آتشین
بکار بردند کار تظاهرات در غزه بالا گرفت.
روز سه شنبه چهار نفر از فلسطینی های معترض کشته و بیش از 500 نفر مجروح
شدند. در شبانگاه شنبه به یکشنبه اسرائیل در غزه مناطقی را که گویا پایگاههای حماس بوده اند بمباران کرد که طی
آن نیز دست کم دو نفر کشته شدند. بنا به ادعای اسرائیل قبلا از مناطق اشغالی موشک
هائی پرتاب شده بود که صدمات انسانی نداشته است.
بنیامین نتان یاهو می تواند راضی باشد. دونالد
ترامپ علیرغم تصمیمات سازمان ملل متحد و حقوق تاریخی فلسطینی ها دست به کاری زد که
روسای جمهور امریکا پیش از او از آن
اجتناب کرده بودند. امریکا و اسرائیل با این دیدگاه خود در عرصه بین المللی کاملا
منزوی هستند. حمایت ترامپ از توسعه طلبی اسرائیل بگونه ای حیرت انگیز پرده از چهره
پنهان تاکتیکی بر میدارد که احترام به حق تمامیت ارضی خوانده می شود. از اعتراضات
نومیدانه فلسطینی ها که بگذریم در واقع هیچ چیز تغییر نمی کند. نه دولت های اسرائیل
هیچگاه قصد خروج از بیت المقدس را داشته و نه امریکا اعتراضی به این تصمیم آنها
داشته است.
پارلمان اسرائیل در سال 1980 بیت المقدس را «پایتخت
ابدی و تفکیک ناپذیر اسرائیل» اعلام کرد.
مشروعیت این تصمیم ناشی از قدرت آتش نیروی نظامی
اسرائیل و ناوگان ششم ایالات متحده امریکاست. روشن است که تظاهر کنندگان انتفاضه با سنگ افکنی های خود به این نیروها راه بجائی
نمی برند. گرچه منشور سازمان ملل ( بند 51) » حق طبیعی دفاع شخصی یا جمعی» علیه
اشغالگران را به آنها داده است. اما شورای امنیت
سازمان ملل از امکانات لازم برای
حفظ صلح و امنیت جهانی برخوردار نیست.
توضیحات ترامپ سبب شد که یک عامل تبلیغاتی از
صحنه حذف شود. توضیح او این است: «ایالات متحده امریکا ، » غرب» ، واسطه های منصفی
هستند برای هر دو طرف». دو طرف
خواستار یک نتیجه منصفانه هستند که حق هر دو را تامین کند، راه حل دو دولت ، تقریبا در سنت طرح
جدا سازی سازمان ملل از سال 1947.
حتی آن طرح هم نه منصفانه بود، نه درست. در
محاسبات ژئوپلیتیک امپریالیسم برای تسلط بر منطقه، برای پس راندن پان عربیسم و
همچنین سوسیالیسم، اسرائیل و عربستان سعودی ، هر دو نقش مرکزی داشتند.
دستکم از زمان بحران سوئز، که طی آن امپراتوری
انگلیس ورشکستگی خود را اعلام کرد و نهایتا از زمان جنگ شش روزه، کشوری
که تئودورهرتسل، پایه گذار صهیونیسم آن را» پایگاه فرهنگ در برابر بربرهای آسیائی»
می نامید. (ما در آنجا ( فلسطین) بخشی از باروئ
فرهنگ ( اروپا ) در برابر بربرهای
آسیائی خواهیم بود.)
طبق محاسبه Thomas Stauffer اقتصاد دان
دانشگاه هاروارد هزینه حمایت از اسرائیل
برای امریکا از سال 1973 به بعد 3
بیلیون دلار بوده است. از زمان کمپ ویوید واسطه منصف، وسیله ای شده است برای آرام
ساختن و دلداری دادن.
صهیونیست های
بیت المقدس هیچوقت حاضر به پذیرفتن
کشور فلسطین نبوده اند.
جنگ های آنها و مهاجران حمایت شده از سوی ارتش
اسرائیل ایجاد کننده «فاکت» بوده اند. که از نظر
طراحان ژئو استراتژی در واشنگتن
اشکالی نداشته است.
اما در دراز مدت راه حل ایجاد یک کشور برای صهیونیست
ها مسئله ای خواهد آفرید. مسئلله این است که رشد جمعیت فلسطینی سبب خواهد شد که یهودیان
در کشور خود در اقلیت قرار گیرند.
در بازداشتگاه بزرگ با تبعیض نژادی؟.
پرسش این است: چرا حالا نقاب از چهره برداشته می
شود؟ پس از آن که تغییر رژیم در سوریه با شکست روبرو شد، اینک واشنگتن، اورشلیم و
عربستان سعودی در پی ایجاد یک جبهه گسترده علیه دشمن مشترک و دیرین یعنی ایران شیعی هستند. جنگ هوائی و بستن راههای دستیابی مردم یمن به
مواد غذائی مقدمه هستند. قابل قبول
کردن این امر کار آسانی نیست.
دولت ترامپ کماکان زیر فشارشدید داخلی قرار
دارد. ترامپ در سال 2016 به آیپاک سازمان نیرومند صهیونیست ها قول برسمیت شناختن بیت
الوقدس را بعنوان پایتخت اسرائیل داد. این که آیا این اجرای قول سبب خواهد شد که
فشا رها واقعا کاهش یابد، خود موضوع دیگری است.
واقعیت سخت و سنگین وضعیت مردم فلسطین است .
اما مسئله مردم برای قدرت طلبان امپراتوری ها هیچگاه مسئله نبوده است.
وقتی خبرنگار CBS در مصاحبه با
مادلن اوالبرایت وزیرخارجه اسبق امریکا از او پرسید در اثر محاصره اقتصادی عراق
500 هزار کودک عراقی از بی غذایی جان
سپردند، آیا محاصره ارزش آن را داشت؟ پاسخ اولبرایت این بود: «ارزشش را
داشت» تنها او نبود که اینطور فکر می کرد.
https://www.unsere-zeit.de/de/4950/internationale_politik/7249/Die-Selbstdemaskierung.htm
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر