نویسنده: رضارخشان
راستش من سخنرانی جناب اقای زیباکلام را در روز دانشجو شنیدم.جدا از
شرافت و انسانیتی که در ایشان سراغ داریم ولی حرفهای ایشان از ابتدا تا انتها
،مبتنی بر مغلطه و فاکتهای اشتباه بود که پذیرش آنها ،ما را از حقیقت دور می
کند.کلیت بحث ایشان را میتوان درین چند جمله ملاحظه کرد،چرا نباید از روحانی عبور
کرد؟چون بدلیل اخلاقی درست نیست.چون در 1400موجب رشد پوپولیسم میشود همانطور که در
سال 1384با امدن احمدی نژاد این پوپولیسم بوجود امده بود.
اینکه دوباره خواهند گفت که مردم حق شما را خورده اند.اشرافیت حاکم
موجب بدبختی ملت شده است .ودر اخر اینکه ،اقتصاد پاشنه آشیل جمهوری اسلامیست و من
در آخر تونل نور روشنی از موفقیت دولت روحانی نمی بینم.
همه این حرفها درست، ولی با استنتاج نادرست همراه است یعنی با علم به
همه اینها ،بازهم نباید از روحانی عبور کرد؟ جای تعجب دارد.اولا اینکه در سال
1384پوپولیسم پیروز شده است یک نظر شخصی و از زاویه نگاه افراد میتواند مورد قبول
واقع بشود ویا نشود.من فعلا کاری با نام شخص ندارم اینکه احمدی نژاد باشد و یا کسی
دیگر.اینکه شخصی در درون نظام پیدا شده بود که دم از عدالت می زد، مخالف اشرافیت
حاکم بود،تلاش می کرد که در لایه های پایینی جامعه پول وثروت تزریق کند ، با روشهایی
مانند ،هدفمندی یارانه ها، سهام عدالت و یا مسکن مهر، چرا نباید مورد اقبال توده
ها نباشد؟ البته برخلاف جناح مورد حمایت اقای زیبا کلام ،احمدی نژاد دارای شجاعت بیان
،دارای پرنسیب سیاسی و همچنین مدافع سرسخت و تمام قد از نزدیکان ویارانش میباشد که
این اخری در تاریخ معاصر سیاسی ایران ،پدیده ای تقریبا بی بدیل است.حال به بررسی
جناح مورد حمایت اقای زیبا کلام می پردازیم.نیروهای چپ انقلابی جمهوری اسلامی که
در دهه شصت ،بشدت رادیکال و افراطی بودند در اواسط دهه هفتاد تغییر نام داده و با
امدن خاتمی به یک باره اصلاح طلب شده بودند.اصولا در آن دوره واژه عام وگنگ اصلاح
طلبی مد شده بود تا انجایی که شیخ صادق خلخالی هم خود را اصلاح طلب می دانست.نکته
جالب اینکه ،انها هیچگاه مبحث اصلاح طلبی را تعریف نکرده اند و این لق لقه زبان
تاکنون باقی مانده است.اما دستاورد اصلاح طلبان در سالهای اخیر را میتوان خیلی
خلاصه و مجمل توضیح داد. 1-فراکسیون امید در مجلس،بیش از صد نماینده درین فراکسیون
هستند که تاکنون نه طرح و لایحه ای اصلاحی ارائه دادند ونه حتا مانند علی مطهری که
اصلاح طلب نیست توانسته اند شجاعانه اعلام موضع نمایند.لیدر این جریان اقای
محمدرضا عارف است که بعد از شکست در انتخابات هیئت رئیسه ،روزه سیاسی گرفته و به
انزوا رفته است. هرچند نماینده ای بنام محمود صادقی درین جریان یک استثنای نادر
است.2- دولت روحانی که از حمایت اصلاح طلبان بر خورداراست از سوی همین جریان
معترفند که جدای از ناکامی این دولت در رسیدن به شعارها،روحانی در دور دوم تغییر
کرده است و اصولگرا شده است و جناب زیباکلام هم ،پیشاپیش شکست این دولت در زمینه
اقتصادی را در پایان کار ، اعلام کرده اند 3-شهرداری تهران هم با وجود حضور مطلق
اصلاح طلبان ،تفاوت آنچنانی در اداره شهر ملاحظه نمیشود و یا حتا در مبحث رفتار با
دست فروشانی که قبلا اقای جهانگیری از سیلی خوردن مادر دست فروش از ناراحتی شب بیخواب
شده بود ،تغییری به وجود نیامده است.حال اگر بخواهیم دوباره تعریف پوپولیسم را ارزیابی
کنیم .مصداق واقعی این مکتب سیاسی که مبتنی بر عوام گرایی وفرصت طلبیست شامل کدام یک
از جریانات مورد بحث می گردد؟چه جناحی درین بیست سال اخیر با آرزوها و رویاهای رای
دهندگانش بازی کرده است؟بدون انکه نتیجه عملی دربر داشته باشد؟آیا اشرافیت حاکم را
نمیتوان در همین جمله خانم فاطمه حسینی نماینده فراکسیون امید در مجلس دربحث
حقوقهای نجومی و در دفاع از فیش چند صد میلیونی پدرش ملاحظه کرد؟زمانی که
فرمودند»پدرم سهم خودش از انقلاب را برداشته است؟یا افاضات جناب اقازاده عارف که
خانواده اش را صاحب ژن برتر می داند؟از نمونه های فراوان این اشرافیت حاکم نیست؟
جناب زیباکلام ،لطفا مغلطه نفرمایید.ازین امام زاده ،آبی گرم نمیشود.اگر
اغراض سیاسی در کار نباشد شما جای اشتباهی ایستاده اید.
رضارخشان
24/آذرماه/1396
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر