حوزه های علمیه چگونه پول مردم را می بلعند؟

تا قبل از به قدرت رسیدن “روح الله خمینی” و برقراری جمهوری اسلامی، مراکزی به نام “حوزه های علمیه” در شهرهای مختلف ایران فعال بود که در این مراکز جوانانی به نام “طلبه” به صورت شبانه روزی زیر نظر چند “آیت الله” به زعم خویش، درس فقه می خواندند و سال ها بعد به درجاتی که برای خودشان تعیین کرده بودند، می رسیدند. این قشر بر اساس قوانین دولتی از رفتن به خدمت سربازی معاف بودند و تمام هزینه های این مراکز به صورت عمده توسط قشر مذهبی در بازار تامین می شد. بخش دیگری از درآمد  “آیت الله ها” توسط مردمی تامین می شد که خود را “مقلد” دانسته و سالانه مبالغی به عنوان “خمس و زکات و سهم امام” به آن ها پرداخت می کردند. آیت الله ها نیز که خود را “مرجع تقلید” می دانستند و در مورد همه ی پدیده های عالم، از طریقه نماز خواندن در کره ماه تا محرم کردن دختر بچه ی ۵ ساله، فتوا می دادند؛ ماهانه مبلغی به عنوان شهریه به طلبه ها می پرداختند.

در اوایل حکومت اسلامی که پایه های قدرت توسط روحانیان هنوز تثبیت نشده بود، هر طلبه در قم مبلغی بین ۵۰ تا ۲۵۰ تومان، شهریه دریافت می کرد. سال ها بعد حوزه های علمیه به شدت رشد کرد و منابع مالی آن توسط دولت تقویت شد تا جایی که در دوران ریاست جمهوری “محمد خاتمی” خبری درز کرد که حکایت از خریداری پالایشگاه توسط حوزه علمیه قم داشت؛ البته چنین خبری چنان حیرت انگیز بود که به سرعت محو شد و در نهایت مشخص نشد که چگونه یک مرکز تربیت روحانیان شیعه، دست به خرید پالایشگاه خواهد زد؟!

امروز حوزه های علمیه در سراسر کشور از شکل مراکزی که به پول بازاری ها و اقشار مذهبی متکی بود، کاملا خارج شده و مانند سازمان های دولتی هر سال مبالغ هنگفتی بودجه از دولت دریافت می دارد. به عبارت ساده تر، روحانیان شیعه که سال ها در منابر و مساجد از حساسیت و گناه بزرگ دست بردن به اموال “بیت المال” سخن می گفتند، امروز در برابر این شبهه که بودجه دریافتی از دولت، متعلق به همه مردم اعم از مسلمان، زرتشتی، یهودی، بهایی، اهل سنت و غیره است و دلیلی ندارد که اقلیت های دینی سرمایه های خود را صرف ترویج “فقه شیعه” کنند، نه تنها سکوت کرده اند بلکه به دفعات از دولت خواهان دریافت بودجه ی بیشتری هستند.

به گزارش “ایسنا”، برآورد بودجه‌ سال ۱۳۹۷ شورای عالیه حوزه ‌های علمیه، مجموعا چهار هزار و ۴۶۴ میلیارد و ۵۵۷ میلیون ریال و شورای سیاست‌ گذاری حوزه‌ های علمیه  بانوان دو هزار و ۷۱۳ میلیارد و ۳۱۰ میلیون ریال  تعیین شده است. برآورد بودجه‌ “جامعه المصطفی” برای سال آینده سه هزار و ۵۱ میلیارد و ۲۰۳ میلیون ریال پیشنهاد شده است.

“جامعه المصطفی” یکی از مراکز تربیت طلبه های خارجی و هوادار جمهوری اسلامی است که پس از گذراندن دوره هایی آموزشی، به نقاط مختلف دنیا، اعزام شده تا در خدمت اهداف جمهوری اسلامی و کسب ماموریت های ویژه باشند.

به غیر از این مرکز، ده ها مرکز دیگر در کشور و در چتر حمایت های مالی دولت قرار دارند که از عنوان “حوزه علمیه” استفاده نمی کنند، اما در عمل به کار تربیت طلبه و امور تبلیغی برای حاکمیت مشغول می باشند. یکی از این مراکز “پژوهشگاه فقه نظام” نام دارد، که  “محسن اراکی” از عناصر نزدیک به ولی فقیه، ریاست هیات امنای این مرکز را بر عهده دارد. به نوشته روزنامه “صبح نو”، محسن اراکی در برنامه ای تحت عنوان “رویکرد شناسی فقه حکومتی” می گوید:

“حکم حکومتی آن است که انشا کننده اش حاکم است؛ حاکمی که از سوی خدای متعال ماذون به حکومت است. رسول اکرم خلیفه خداست و سایر حاکمان بشری نمایندگان رسول اکرم هستند.”

این روحانی حکومتی از یک سو این تفکر را تبیین می کند که ولی فقیه نماینده پیامبر اسلام است و اطاعت از اوامر او واجب بوده و طبیعتا مخالفت با آن مجازاتی سنگین خواهد داشت و از طرفی تمرکز خود را در گفتار از دست داده و می گوید که حاکمان بشری نمایندگان رسول اکرم هستند! چگونه ممکن است که پادشاه اسپانیا یا نخست وزیر انگلستان، که اصولا مسلمان نیستند، نمایندگان پیامبر اسلام باشند؟!

نگاهی به میزان پولی که مراکز مرتبط با حوزه های علمیه از دولت می گیرند و کاری جز تربیت مبلغان حکومتی ندارند، شگفت آور است. به گزارش “ایسنا” میزان بودجه این نهادها در سال ۹۷ بدین شرح است:

“برآورد بودجه‌ سازمان اوقاف و امور خیریه چهار هزار و ۳۹ میلیارد و ۸۰۸ میلیون ریال است که در این میان سازمان اوقاف و امور خیریه (دو هزار و ۷۸۲ میلیارد ریال)، دانشگاه علوم و معارف قرآنی (۳۸۹ میلیارد و۴۰۸ میلیون ریال) و حمایت از مدارس علوم دینی اهل سنت (۸۸۸ میلیارد و ۴۰۰ میلیون ریال) از این بودجه سهم خواهند داشت. برآورد بودجه‌ سازمان تبلیغات اسلامی مجموعا چهار هزار و ۳۶۴ میلیارد و ۵۸۲ میلیون ریال است که از میان زیرمجموعه ‌های آن، سهم سازمان تبلیغات اسلامی، یک‌ هزار و ۷۰۲ میلیارد و ۴۱۶ میلیون ریال، موسسه پژوهشی و فرهنگی انقلاب اسلامی (۲۵۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیون ریال)، بنیاد دایره ‌المعارف اسلامی (۹۱ میلیارد و ۷۳۱ میلیون ریال)، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی (۱۴۰ میلیارد و ۸۳۹ میلیون ریال)، شورای سیاست‌ گذاری ائمه جمعه (۴۲۴ میلیارد ریال)، مرکز رسیدگی به امور مساجد (۳۸۵ میلیارد ریال) و هم چنین ستاد اقامه نماز (۲۲۹ میلیارد ریال) برآورد شده است. برآورد بودجه‌ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی به صورت کلی بیش از سه هزار و ۳۴۸ میلیارد ریال است. در این بین بودجه ‌های پیش‌ بینی شده برای سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (دو هزار و ۱۸۴ میلیارد ریال)، مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی (۳۷۳ میلیارد ریال) مجمع جهانی اهل بیت (۴۷۸ میلیارد ریال)، دانشگاه اهل بیت (۴۵ میلیارد و ۵۰۰ میلیون ریال) و دانشگاه مذاهب اسلامی (۱۴۵ میلیارد و ۸۲۷ میلیون ریال) در نظر گرفته شده است.”

شایان ذکر است که بسیاری از این مراکز حکومتی، صاحب چندین سازمان و شرکت های اقتصادی نیز می باشند که سالانه میلیاردها تومان سود خالص بدون پرداخت یک ریال مالیات، به صندوق خود واریز می کنند. به عنوان مثال “سازمان تبلیغات اسلامی” که در سال ۱۳۶۰ تاسیس شد و اساسنامه آن به امضای شخص “خمینی” رسید، دارای این زیر مجموعه ها می باشد:

•       دانشگاه سوره

•       خبرگزاری مهر

•       حوزه هنری

•       پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم

•       سازمان دارالقران کریم

•       موسسه فرهنگی و اطلاع رسانی تبیان

•       موسسه انتشاراتی امیر کبیر

•       شرکت کتاب شهر

•       روزنامه انگلیسی زبان تهران تایمز

•       سازمان مدارس معارف اسلامی

به این ترتیب جمهوری اسلامی به جای رسیدگی به کودکانی که شب ها گرسنه می خوابند و روزها باید در میان زباله ها غوطه ور شوند، به جای رسیدگی به زلزله زدگانی که در سرما از داشتن چادر نیز محروم اند و کارتن خواب های حواشی پایتخت که گاهی در اثر یخ زدگی جان می دهند، هزاران میلیارد بودجه رسمی و سری در اختیار حوزه های علمیه و سازمان های عریض و طویل قرار می دهد تا رضایت امثال “ناصر مکارم شیرازی” را جلب کند. این مرجع تقلید در آذر ماه گذشته، چنین می گوید: “حوزه علمیه قم، از بهترین حوزه ‌های علمیه در دنیا است، بیش از ۳۰ مدرسه فقهی در حوزه وجود دارد که کار آن‌ ها مجتهد پروری است، در گذشته شاید سالی بیش از ۵ کتاب چاپ و منتشر نمی ‌شد ولی امروزه هر هفته بیش از ۵۰ کتاب چاپ و منتشر می‌ شود که نشانگر پیشرفت حوزه است. اضافه بر این‌ ها حدود ۴۰۰ مرکز پژوهشی در حوزه علمیه قم در مورد مسایل فقهی، اصولی، عقیدتی، تفسیری و رجالی و غیر آن وجود دارد که بسیاری از آن ‌ها کارهای مهمی ارایه داده‌ اند، هم چنین طلاب زیادی از حدود ۱۰۰ کشور جهان در حوزه علمیه قم با برنامه ویژه ای مشغول به تحصیل هستند که در سابق تقریبا هیچ یک از این‌ ها وجود نداشت.”