برگردان : هاتف رحمانی
در بخش اول به 5 مورد ازآن چه در غوطه شرقی می گذرد پرداخته شد و اینک
ادامه گزارش
:
-6 آیا رزمنده های داخل غوطه شرقی را می توان نادیده گرفت ؟
تنها موضوعی که رزمنده های داخل غوطه شرقی برسر آن اشتراک دارند حمله
با موشک و خمپاره به سمت دمشق و هدف گرفتن خانه های غیر نظامی هاست . طبق ادعای
سوریه ، تعداد غیر نظامی های کشته شده در اثر حمله رزمنده ها در پنج سال به ده
هزار نفر می رسد
.
تنها در سه روز گذشته 25 غیر نظامی در اثر حمله رزمنده ها کشته شدند
و در راس محل های مورد حمله رزمنده ها مدارس و بیمارستان ها، همراه با سفارت روسیه
و محل هایی قرار دارند که ارتش روسیه کمک های بشر دوستانه توزیع می کند. رزمنده ها
پیشنهاد روسیه برای «گذرگاه امن به ادلیب Idlib یا درآ Daraa » را نیز رد کرده اند. تنها گروهی که تخلیه
امن را پذیرفت هیئت تحریر شام بود. آن ها شرط کردند که رزمنده های به اسارت گرفته
شده آن ها از سوی ارتش اسلام (جیش الاسلام) در طی ستیزه با این گروه باید آزاد
شوند ،اما هیئت تحریر شام به دنبال پاسخ نا خوشایند ارتش اسلام در غوطه باقی ماند.
از سوی دیگر، بزرگترین تضمین برای رزمنده ها جمعیت حدود 250هزار نفری
غیر نظامی ساکن در غوطه شرقی است . اگر چه نقشه های این نقطه های امن خروج درمنطقه
غوطه شرقی از سوی هواپیماهای سوری بار ریزی هوایی شده اند، اما هیچ خروج بزرگ غیر
نظامی ها تاکنون اتفاق نیفتاده است . گزارشی از سوی ریچ وابسته به سازمان ملل
اعلام می دارد که رزمنده ها با زور غیر نظامی ها را از ترک غوطه باز می دارند. در
زمانی که ارتش سوریه برای سرکردگی برای مرز اسرائیل برنامه ریزی می کند، دیگر نادیده
گرفتن رزمنده ها در غوطه شرقی ، که پایتخت را تهدید وریسک امنیتی بزرگی ایجاد می
نماید برای دولت دمشق مقدور نیست. باز هم طبق ادعا ها، ارتش سوریه در مرحله نخست،
منطقه ای را هدف گرفته است که سپاه ال رحمان در آنجا قرار دارد و آن جا مرز غوطه
شرقی با دمشق مرکزی است . همان طور دوما ، تحت تصرف ارتش اسلام ،باید با گفتگو تحت
کنترل ارتش سوریه قرار گیرد ، گفته می شود که این پردازش روسیه است تا عربستان
سعودی را به ادامه آن (گفتگو ) وادار نماید .
7 این
فعال ها کیستند؟
منبع اخبار در رسانه های غربی در باره غوطه شرقی عموما «فعالینی»
هستند که هماهنگ با رزمنده ها در میدان حرکت می کنند. رسانه های غربی ادعاهای این
فعالین ناشناس را کاملا حقیقت تلقی می کنند، و از تصاویر فراهم شده از سوی آن ها
استفاده می کنند. منابع دیگر غیر از «فعالین ناشناس» وایت هلمتز (کلاه سفید ها) و
جامعه پزشکی سوری امریکایی (SAMS) هستند. وایت هلمتز یک » بنیاد کمک بشر دوستانه» است که 90 میلیارد
دلار کمک از بریتانیا و امریکا دریافت می کند، تا برای تغییر رژیم در سوریه تلاش
کند. بارها اخبار در»رابطه نزدیک » وایت هلمتز با گروه های جهادگرا ساخته می شود،
اما وایت هلمتز استدلال می کند این ادعا ها کار «کارزار آلوده رژیم اسد» است، هر
چند آن ها در پذیرفتن جایزه اهدا شده از سوی هیئت تحریر شام تردید نکردند. در ویدیو
منتشر شده از مراسم جایزه ، ابو جابر، رهبر هیئت تحریر شام در آن زمان، از وایت
هلمتز،که آن ها را «سربازان پنهان انقلاب ما » می خواند تشکر می کند .
همان طور جامعه پزشکی سوری امریکایی (SAMA)،منبع اصلی خبرهایی است که » اسد آخرین بیمارستان
را » پس از حلب در غوطه شرقی بمباران کرد. همین اواخر، این گروه ادعا کرد که 13 بیمارستانی
که در غوطه شرقی اداره می کند توسط جت های جنگنده بمباران شده اند.اما به خاطر وابستگی
عضوی اس ا او اس به اخوان المسلمین سوریه که نیازی به مخفی کردن آن احساس نمی کند
،بیانیه های دکتر های وابسته به جامعه پزشکی …اساسا در رسانه های غربی به صورت
ناشناس مورد استفاده قرار می گیرد. در واقع صدور بیانیه های فرقه ای مانند » ما
سوریه را به قبرستان علوی ها تبدیل خواهیم کرد» تلاش این گروه برای لابی کردن برای
دخالت امریکا در سوریه است .
8- اخبار چگونه تحریف می شوند؟
این حقیقت که «مخالفان» بعنوان منبع خبری برای وقایع غوطه شرقی مورد
استفاده قرار می گیرند رسانه های غربی را به ابزاری برای هدف های سیاسی این گروه
ها تبدیل کرده است . عزمی ان چنان قوی که اندکی پس ازآن که وایت هلمتز اعلام کرد
که «غوطه شرقی صربرنیکای دیگری است » مقایسه غوطه شرقی با صربرنیکا به یک اپیدمی
در میان روزنامه ها و تلویزیون های غربی تبدیل شده است که گاردین بریتانیا مورد
نخست آن بود
.
اخبار مبتنی بر ادعاهای «مخالفان» و تصاویری که آن ها تهیه می کنند این
احساس را ایجاد می کند که جنگ اساسا بین غیر نظامی هایی که به غوطه شرقی چسبیده
اند و ارتش سوریه است . در این ضمن ، حضور رزمنده ها که تانک ها ، راکت ها ،خمپاره
ها و حتی موشک ها در غوطه شرقی ، درست کنار دمشق را در اختیار دارند پنهان نگه
داشته می شود
.
این امر تقریبا فرصتی فراهم می آورد تاحمله های خمپاره ای و راکتی
رزمنده ها به دمشق مرکزی پنهان بماند یا در بهترین حالت در بین خطوط اخبار فشرده
شود. تصویرها در رابطه با لحظه ترور در طی حمله های رزمنده ها در غوطه شرقی بعضی
اوقات می تواند در بازار بعنوان تصویر های حمله ارتش سوریه به سوی غوطه شرقی منتشر
شود.
برای نمونه، از سوی تلویریون فوکس فیلم شلیک خمپاره از غوطه شرقی که
به مدرسه ابتدایی اصابت می کند ادعا شد که شلیک به یک مدرسه ابتدایی در غوطه شرقی
در طی حمله ارتش سوریه است. دولت سوریه همان طور که تلفات غیر نظامی در عملیات علیه
غوطه شرقی را می پذیرد، ادعا هایی را که (ارتش سوریه) در طی تهاجم غیر نظامی ها را
عمدا هدف می دهد رد می کند. با تاکید بر این فرض که هیچ کشوری با حضور گروه های
مسلح در پایتخت خود مدارا نخواهد کرد، دولت دمشق یادآور می شود که رزمنده ها پیشنهاد
ها برای عبور امن و تخلیه غیر نظامی ها را رد کردند.
9- آیا غوطه شرقی حلب دوم است ؟
رسانه های غربی اغلب مقایسه ای بین غوطه شرقی و حلب ترسیم می کنند.
اما حقیقت ناگفته آن است که تنها 34 هزارنفر، از جمله رزمنده ها و خانواده های آن
ها، خارج ازکل 300 هزار سوری که بنا به گزارش در شرق حلب تحت کنترل گروه های مسلح
زندگی می کردند تصمیم گرفتند همراه با رزمنده ها به ادلیب بروند. طبق گزارش نهاد
های سازمان ملل، تعداد مهاجرانی که پس ازبه دست گرفتن کنترل شهر از سوی ارتش به
حلب بازگشتند 400 هزار نفر است.
حلب به خاطر گستردگی تصاویر غیر نظامی های کشته شده یا زخمی که نشان
گر تمام جنبه های جنگ بود به تجربه مهمی نیز تبدیل شد. همان طور می توان عمران
داقنش کوچک را که بعنوان «پسر حلب» مورد تبلیغات واقع شد به یاد آورد که به دنبال
حمله هوایی جت های جنگی سوری » نماد سبعیت اسد» را ساخت، اما بعدا افشا شد که
خانواده عمران از حامیان اسد هستند. پدر داقنش با رد مصاحبه های پیشنهادی رزمنده
ها، به ارزش هزاران دلار ، زمانی که حلب شرقی در کنترل گروه های مسلح بود، و نیز
خود داری از ترک شهر همراه رزمنده ها پس از شکست آن ها، شورشی ها را به بهره برداری
از پسر خود در راستای بدنام کردن دولت سوریه متهم کرد .
10- آیا برگزار کنندگان کارزار نگران غیر نظامی ها هستند؟
گرایش کشورهای اداره کننده کارزارهای غوطه شرقی در تضاد قابل توجهی
با موضع آن ها نسبت به یمن، که از طریق محاصره اقتصادی شدید و بمباران هوایی
گسترده عربستان سعودی نابود شده است قرار دارد. در راس فعال ترین کشور ها در رابطه
با غوطه شرقی فرانسه، بریتانیا و امریکا به عربستان سعودی حمایت نظامی می دهند.
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه که اسد را به نمایش قتل عام در غوطه شرقی متهم می
کند نیز در رابطه با یمن به عربستان سعودی حمایت نظامی عرضه کرد .
اما تضاد تنها به این کشورها منحصر نیست. بعنوان نمونه ناظر حقوق بشر
حمله موشکی حوثی های یمن به یک فرودگاه بزرگ عربستان سعودی را «جنایت جنگی» خواند.
حقوق بشر بین الملل نیز با به راه انداختن کارزاری برای متوقف کردن عملیات غوطه
شرقی گزارشی را منتشر کرد که مهم ترین دلیل تلفات غیر نظامی ها در صنعا، پایتخت یمن
را استفاده از سلاح های ضد هوایی علیه جت های جنگنده عربستان سعودی ذکرمی کرد.
همان طور آناتولی خبرگزاری دولتی ترکیه، که کارزار را در ترکیه به پیش
می برد، کاری را انجام داد که حتی تلویزیون سعودی العربیه آن را انجام نداد ،
اناتولی تیراندازی به ناو جنگی عربستان از سوی حوثی ها را به مثابه «حمله تروریستی
» توصیف کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر