امروز حمله نیروهای انتظامی به تظاهرات
مردم در کازرون جان شماری از هموطنان ما را گرفت. اعتراضات در کازرون که چند ماهی
است در ارتباط با چند طرح تقسیم شهر در جریان بوده توسط هیچ نیروی سیاسی رهبری نمی
شد و خودبخودی بود و اساساً حکایت از وضع بد اقتصادی این شهر دارد که برخی از
ساکنان شهر تصور می کنند در صورت طرح تقسیم کازرون وضعشان بهتر می شود و برخی دیگر
نیز فکر می کنند اجرای این طرحها، وضع معیشتی آنها را بدتر خواهد کرد. واقعیت این
است که چنین اختلافها میان اهالی شهرها هنگام بدی وضع اقتصادی غیرعادی نیست و اینکه
رژیمی تظاهرات مردم را به رگبار مسلسل ببندد، دهشتناک و مایه تأسف است. به یاد
دارم در سیلیکانولی کالیفرنیا حدود 45 سال پیش زمانی که هنوز آن مناطق چندان رشدی
نکرده بود، در شهر میلپیتاس دعوای بزرگی راه افتاد که بخشی از شورای شهر می
خواستند که میلپیتاس به شهر سن حوزه ملحق شود و جمع دیگری نیز می خواستند مستقل
بماند. سالها بعد از آن واقعه با دختر شهردار آنروز میلپیتاس دوست بودم که به من می
گفت چه روزهای بدی در آن زمان داشتند که مردمی در برابر خانه آنها هر روز بست می
نشستند یا تظاهرات می کردند. البته چند سال بعد که سیلیکانولی کالیفرنیا از نظر
اقتصادی وضعش خوب شد همه این اختلافات شهر فراموش شد و شهر میلپیتاس مستقل ماند و
امروز یکی از گرانترین نقاط شمال کالیفرنیا برای زندگی است و شرکت معروف سیسکو در
آنجا قرار دارد. منظور اینکه همه آن رویدادها در زمانهای بدیِ وضع اقتصادی آن شهر
روی داد ولی دولت نیامد که تظاهرکنندگان را به گلوله ببندد. تظاهرات، اعتصاب،
تجمع، حق مردم است ولی رژیم جمهوری اسلامی که خود با تظاهرات و اعتصاب به قدرت رسید،
40 سال است که از اجتماع مردم هراس دارد. در میلپیتاسِ کالیفرنیا مردم تظاهرات
کردند، به دادگاه رفتند و همه این اختلافات خود را بیان کردند و از دماغ کسی هم
خون نیامد، این روش مدنیت است. اما امروز به کازرون بنگریم که در خون و آتش می
سوزد. با عرض تسلیت به مردم کازرون که برای بیان اختلافات محلی در زمان فشار
اقتصادی، رژیم جمهوری اسلامی آنها را به گلوله بسته است (1).
به امید جمهوری آینده نگر دموکراتیک و سکولار در ایران
نویسنده: سام قندچی
IRANSCOPE.COM
بیست و ششم اردیبهشت ماه 1397
May 16, 2018
پانویس:
1. #کازرون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر