یونگه ولت- ترجمه و تدوین رضا
نافعی
آینده ما
دهسال همراهی کردند با «مبازان افغان» برای
آزادی و علیه اشغال افغانستان توسط شوروی. بعدا نیروهای نظامی آمریکا به جنگ همین «مبارزان آزادی»
رفتند چون تبدیل به تروریست هائی منفور شده بودند بنام: طالبان. بر شدت عمل علیه همین
طالبان افزودند چون این ها بن لادن و اعوان و انصارش را بعنوان تروریست های اصیل در
کوههای افغانستان پناه داده و پنهانشان کرده بودند. و امروز وضع از چه قرار است؟ پس
از سپری شدن دوران بن لادن، با همان افراد القاعده جبهه النصرت در سوریه سازمان داده
می شود برای مبارزه با داعش (؟). بنا به نوشته The Daily Beast پیام امروزی داوید پترئوس چنین است: این
مسأله نیست. پیام مردی که در دوران هشت ساله ریاست جمهوری جورج دابلیو بوش ( ژانویه
۲۰۰۱ تا ژانویه ۲۰۰۹) ترقی شایانی کرد – از «راهبرد» مبارزه با
شورش» در عراق تبدیل شد به فرمانده نیرهای بین المللی ایساف در افغانستان و بعد از
۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ رئیس سیا سازمان اطلاعاتی آمریکا.
در این دو کشوری که اسم بردیم نام پترئوس
برابر است با گسترش بمباران های نیروی هوائی آمریکا و قربانی های فراوانی که از مردم
غیر نظامی این کشور ها گرفت.
تا سال ۲۰۱۲ این ژنرال بازنشسته ( ۶۲ ساله) محبوب رسانه های مهم آمریکا بود.
تا این که ژنرال با خانم «پاولا برودول»، افسر احتیاط سابق که حالا زندگی نامه ژنرال
را می نوشت، وارد عوالمی شد که ارتباطی با شرح حال نویسی نداشت. اما ماجرا به تفریحات
خصوصی محدود نماند و ژنرال پرونده ها و ایمیل هائی را در اختیار این خانم نهاد که اجازه
آن را نداشت چون سری بودند. ژنرال در دادگاهی که در ماه آوریل برپا شد به خطاهای خود
اعتراف کرد. دادگاه او را محکوم کرد به پرداخت ۱۰۰ هزار دلار جریمه نقدی و دوسال حبس تعلیقی.
البته این جریمه برای ژنرال چهار ستاره پیشین، بقول معروف، چیزی به ارزش یک شکلات کشی
یا یک مشت نخودچی بود، برای ژنرالی که از ماه مه ۲۰۱۳ در موسسه سرمایه گذاری Kohlberg, Kravis
Roberts & Co با ثروتی
که سر به میلیاردها می زند انجام وظیفه می کرد. البته در مقام ریاست این موسسه جهانی،
در نقشی که اصلا ویژه او بوجود آوردند.
برای به زانو در آوردن پرزیدنت بشار اسد
کاری نیست که نکرده باشند و نکنند. کسی که امروز در باره پناهجویان افغانی، عراقی،
لیبیائی و سوریائی سخن می گوید نباید در باره معماران این «کشورهای شکست خورده» و قاچاقچیان
واقعی سکوت کند. در واقع آنها که پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برای دیگر کشورها پرونده تروریسم دولتی
ساختند، در آنها جنگ بر پا کردند، ویرانشان ساختند و برای هزاران هزار انسان درد و
مرگ و مصیبت آفریدند باید سالها پیش در دادگاه بین المللی لاهه محاکمه می شدند. اما
نه تنها چنین نشد بلکه مسئولان این سیاست فاجعه بار هنوز هم مهمترین اهرم های قدرت
را دردست دارند و با موفقیت بعنوان مشاوران صنایع نظامی و یا مانند ژنرال چهار ستاره
سابق با جاه و جلال تمام بعنوان کارشناس در صدر موسسات اقتصادی جای می گیرند.
http://www.jungewelt.de/2015/09-07/018.php
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر