حقیقت را می توان خرید؟ ماجرای قرارداد عربستان با روزنامه ایندیپندنت چیست؟

پایگاه خبری پالسی دایجست با اشاره به قرارداد عربستان با روزنامه ایندیپندنت برای تولید محصولات خبری، هدف از آن را افزایش دایره سلطه جویی رسانه ای سعودی برشمرد.

به نوشته این منبع،  پس از مدتها تلاش برای تسلط یافتن بر رسانه های عربی به ویژه شبکه تلویزیونی الجزیره قطر عربستان سعودی اکنون وارد مرحله جدیدی از سلطه رسانه ای در خاورمیانه شده است که شامل غیرعرب زبانان است.

به عبارت دیگر در پی تمرکز «محمد بن سلمان» ولیعهد سعودی برای تسلط  بر رسانه های عربی تحت مالکیت عربستان سعودی در چارچوب حمله علیه فساد و بلوکه کردن اموال، گروه تحقیقات و بازاریابی عربستان از توافق با روزنامه ایندیپندنت انگلیس برای ارائه خدمات به زبان های مختلف کُردی، ترکی، فارسی و عربی خبر داد.

قرار است بخش زیادی از محتوای این برنامه های خبری از سوی روزنامه نگاران سعودی در لندن، اسلام اباد، استانبول و نیویورک انجام شود و ایندیپندنت فقط در سطح مقالاتی که از سایت آن به انگلیسی ترجمه می شود، مشارکت خواهد داشت.

بر اساس این گزارش، این مشارکت شامل تولید تحلیل های مستقل با کیفیت بسیار بالا در زمینه های آزادی اندیشه و مسائل بین المللی و داخلی خواهد بود.

این در حالی است که گروه تحقیقات و بازاریابی عربستان روزنامه «عرب نیوز» را به دو زبان انگلیسی و عربی و نیز روزنامه الشرق الاوسط را به زبان عربی منتشر می کند که هر دو در چارچوب قوانین و نظارت شدید عربستان وسعودی فعالیت داشته و به سیاست های سعودی پایبند هستند.

«بدربن عبدالله بن محمد بن فرحان آل سعود» رئیس گروه تحقیقات و بازاریابی سعودی است که از اعضای سرشناس خاندان حاکم به شمار نمی آید .

شیوه جدید رسانه ای عربستان

در سال 2015 اسنادی که از منابع دیپلماتیک سعودی درز کرد حاکی از این بود که عربستان در تلاش برای به دست آوردن پوشش مثبت رسانه ای از خود در رسانه ای اروپا، خاورمیانه و آفریقا است تا جایی که میهمانان سعودی هودار خاندان حاکم در برنامه های گفتگوی مرتبط در امر مبارزه با رسانه های ضد سعودی دعوت می شدند.

هزینه هایی که عربستان برای بهبود وجهه خود با استفاده از رسانه ها صرف می کند، شامل کمک مالی به رسانه هایی است که مشکلات مالی دارند و علاوه بر این به خرید هزاران اشتراک و نیز  تامین هزینه کامل سفر به عربستان متوسل شده است و در اغلب موارد تلاش های عربستان مبتنی بر جنگ دیپلماتیک و پنهانی علیه ایران است.

به هر حال در سال 1996 زمانی که شبکه الجزیره قطر راه اندازی شد، عربستان متوجه شد باید علاوه بر رسانه های مکتوب از رسانه های دیداری وشنیداری نیز استفاده کند.

نکته قابل توجه بهره برداری عربستان از رسانه ها در مشکلات و بحران های  سیاسی با سایر کشورها است که نمونه آن را در نبرد رسانه ای عربستان با قطر شاهد بودیم که تا تلاش سعودی برای ایجاد اختلال در پخش مسابقات جام جهانی در روسیه پیش رفت.

در این میان گروه تحقیقات و بازاریابی سعودی بر این باور است که توافق با ایندیپندنت موجب تقویت برند تجاری رسانه ای سعودی شده و زمینه حمایت از نبرد علیه ایران و قطر را فراهم کرده و راه را برای سلطه منطقه ای باز می‌کند.

همچنین عربستان برای رقابت با ایران یک پایگاه اینترنتی به زبان فارسی راه اندازی کرده است در حالی که اگر سیاست را رها کنیم باید گفت بعید است  ایرانی ها به اخبار منابعی که به زبان فارسی علیه آنان پخش می شود اعتماد کنند.

در این مورد راه اندازی یک شبکه به زبان ترکی در عربستان سعودی نیز خشم رجب طیب اردوغان را برانگیخت و نباید از این واقعیت غافل شد که ترکیه در اختلاف بین محور سعودی با قطر، حامی دوحه است و با ایران روابط مستحکمی دارد و زیاده خواهی های عربستان در سطح منطقه و نیز فلسطین و شاخ آفریقا را به چالش می کشد.

به هر حال به گفته هیو مایلزمولف کتاب » شبکه الجزیره: چگونه خبرهای تلویزیون های عربی دنیا را تغییر داد» تلویزیون یک راه کاملا به صرفه اقتصادی برای تاثیرگذاری بر مردم است و بسیار کم هزینه تر از تفنگ‌ها است.

این تحلیل مایلز علاوه بر شبکه های تلویزیونی به میزان زیادی با تاثیرگذاری سایت ها نیز مطابقت دارد.