تاجر ایرانی مقیم دوبی که متهم به دزدی
در ماجرای «دکل گمشده» است با رویترز مصاحبه کرده.
رضا مصطفوی طباطبایی پس از چهار سال ماجرا
را بازگو کرده.
او می‌گوید گروهی در حاکمیت او را عامدانه
هدف گرفته‌اند و او نمی‌داند ۸۷ میلیون
دلار به کجا رفته.
چهار سال از زمانی که ایران ۸۷ میلیون دلار خرج خرید یک دکل نفتی کرد که
هرگز به دست آن نرسید می‌گذرد. حالا بعد از این همه سال، بازرگانی که در مرکز آن ماجرا
بود پای صحبت بزرگمهر شرف‌الدین، خبرنگار رویترز در دوبی، نشسته و داستان را از زاویه
خودش تعریف کرده.
رضا مصطفوی طباطبایی، تاجر ایرانی مقیم
دوبی، می‌گوید آمده تا به اتهامات برخی مقامات و رسانه‌های امنیتی در ایران پاسخ دهد
که او را متهم به دزدی می‌کنند.
ماجرای «دکل گمشده» تیتر خیلی روزنامه‌ها
شده و نقل محافل است. رئیس مجلس از رئیس کمیسیون انرژی خواسته ماجرا را بررسی کند و
وزارت نفت نیز مشغول تحقیق در این مورد است.
طباطبایی می‌گوید رسما اتهام قضایی متوجه
او نشده اما مقامات، خانواده‌اش در ایران را زیر فشار گذاشته‌اند و از دسترسی به ده‌ها
میلیون دلار از دارایی‌ّهایش در ایران منع شده.
این بازرگان می‌گوید ماجرا در سال ۲۰۱۱ شروع شد. تحریم‌ها باعث شده بود ایران برای
اجاره دکل‌های نفتی با دشواری‌های بسیاری روبرو شود. این بود که «شرکت مهندسی و ساخت
تاسیسات دریایی ایران» سراغ طباطبایی آمد و از او خواست دکلی خریداری کند. تا این‌جای
ماجرا مورد تایید همه اطراف هست.
طباطبایی، بازرگانی باسابقه در زمینه تجهیزات
نفتی در منطقه خلیج فارس، می‌گوید دکلی پیدا کرده که در تملک شرکت رومانیایی «گروپ
سرویسیل پترولیره» (جی اس پی) بوده اما بخاطر تحریم‌های موجود بر «شرکت مهندسی و ساخت
تاسیسات دریایی ایران»، این معامله از طریق وساطت شرکتی بازرگانی در ترکیه انجام شده.
رادو پترسکو، مدیر ارتباطات «جی اس پی»،
به رویترز گفت طباطبایی را نمی‌شناسد و اتهامات او را «خزعبل» و دروغ خواند. پترسکو
گفت این شرکت در گذشته دو دکل نفتی در ایران داشته و اگر تحریم‌ها برداشته شوند به
کشور بازمی‌گردد.
به گفته طباطبایی، قیمت دکل ۶۷ میلیون دلار بوده اما «شرکت مهندسی» به
او ۸۷ میلیون دلار داده تا از بقیه آن برای دور
زدن تحریم‌ها استفاده شود.
اما تحریم‌ها باعث شده ایران این مبلغ را
دیر پرداخت کند و در نتیجه، قرارداد لغو شده.
بیژن زنگنه، وزیر نفت، می‌گوید این دکل
نفتی هرگز به ایران رسانده نشده اما تهران تمام ۸۷ میلیون دلار را پرداخت کرده. البته در زمان
این معامله زنگنه سر کار نبوده. او طباطبایی را متهم به دزدی نکرده است و اصلا نگفته
به نظرش این ۸۷ میلیون
دلار بالاخره کجا رفته؟
بعضی رسانه‌های ایران می‌گویند دکل مذکور
امروز به مکزیک رسیده و آن‌جا فعال است.
طباطبایی می‌گوید: «من قرار بود به عنوان
واسطه ۳ میلیون دلار دریافت کنم اما بیشتر پول در
جیب افراد شرکت مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران» رفت که درگیر قرارداد بودند«.
مراد شیرانی، از مشاورین «شرکت مهندسی»
(که دولتی است)، هفته گذشته در تهران دستگیر شد. به گفته رسانه‌ها این بخشی از تحقیقات
قضایی در مورد فساد احتمالی در این شرکت است.
سخنگوی «شرکت مهندسی» در تهران به رویترز
گفت سیاست این شرکت عدم اظهار نظر در مورد ماجرای دکل نفتی است. او گفت مدیریت کنونی
خودش را مسئول این ماجرا نمی‌داند.
در زمان انجام معامله، علی طاهری مطلق رئيس
این شرکت بود. او اخیرا به روزنامه «جمهوری اسلامی» گفته بود تحریم‌ها باعث شده نه
معلوم شود پول به کجا رفته و نه تحویل دکل تضمین شود. او گفته بود «با امید کمک خدا»
فعالیت می‌کرده است.
به گفته مطلق، شرکت موجود در ترکیه متعلق
به طباطبایی بوده و بخشی از پولی که به آن تحویل داده شده به جیب او رفته.
طباطبایی با رد این ادعای مطلق می‌گوید
او اصلا در جریان جلسات و مکاتبات ابتدایی این «شرکت مهندسی» و شرکت موجود در ترکیه
و شرکت صاحب دکل نبوده و نمی‌داند عاقبت این پول چه شده.
طباطبایی معتقد است که افرادی درون حاکمیت
از قصد او را هدف گرفته‌اند.
او می‌گوید: «ماجرای دکل نفتی گمشده نشان
می‌دهد که فقط تحریم‌ها نیستند که به صنعت نفت ایران ضربه زده‌اند که فساد و سومدیریت
و رقابت‌های سیاسی و نفوذ نیروهای امنیتی و نظامی هم هست».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر